Bemonsteringsmethode
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
De bemonsteringsmethode is de procedure die beschrijft hoe een representatief deel van een hoeveelheid materiaal, zoals grond, wordt verkregen voor analyse.
Omschrijving
Bemonsteringsmethoden worden breed toegepast, onder andere in de bouwsector, milieukunde en civiele techniek, om monsters te nemen die representatief zijn voor een grotere hoeveelheid of een specifieke locatie. Dit is essentieel voor het testen van eigenschappen en kwaliteitskenmerken van materialen zoals grond, beton, water of lucht. De methode omvat details over de wijze en omstandigheden waaronder het monster wordt genomen, vaak voor latere analyse. Het nemen van meerdere monsters, deelmonsters genoemd, die samengevoegd worden tot een verzamelmonster of mengmonster, kan een representatiever beeld geven. De keuze van de bemonsteringsmethode kan invloed hebben op de haalbare kwaliteit van de monsterbeschrijving. Soms wordt hierbij verwezen naar gestandaardiseerde protocollen of normen, zoals NEN-normen.
Toepassingen en soorten monsters in de bouw
In de bouw en civiele techniek wordt bemonstering toegepast voor diverse doeleinden, waaronder bodemonderzoek om de geschiktheid van de ondergrond voor funderingen te bepalen. Dit kan met verschillende grondboren, zoals een edelmanboor of avegaar. Er worden verschillende typen monsters onderscheiden, zoals steekmonsters, deelmonsters, mengmonsters en verzamelmonsters. Bij bodemonderzoek kunnen monsters worden genomen voor geotechnische analyses, zoals het bepalen van de sterkte en stijfheid van de grond, of voor milieukundig onderzoek naar verontreinigingen. Ook voor materialen als asfalt en afvalstoffen zijn specifieke bemonsteringsmethoden en protocollen vastgelegd in normen.
Vergelijkbare termen
Kwaliteitscontrole
Gebruikte bronnen: