Belfort
Definitie
Een belfort is een middeleeuwse klokkentoren, vaak verbonden aan een stadhuis of markthal, die diende als symbool van stedelijke vrijheid en macht.
Omschrijving
Vanaf de 13e eeuw werden belforten gebouwd in welvarende steden, met name in Vlaanderen. Deze torens, vergelijkbaar in hoogte met kerktorens, werden bewust zo ontworpen om de stedelijke autonomie te benadrukken. Naast het huisvesten van klokken voor tijdsaanduiding en alarmslagen, fungeerden belforten ook als opslagplaats voor belangrijke stadsdocumenten en, in sommige gevallen, als verdedigingswerk. De term 'belfort' is afgeleid van het Oudfranse 'beffroi', wat oorspronkelijk 'belegeringstoren' betekende. Door volksetymologie werd het geassocieerd met 'bel' (klok) en 'fort' (versterkte toren). Een bekend voorbeeld is het belfort van Brugge, dat 88 meter hoog is en 366 treden telt. Belforten zijn erkend als UNESCO-werelderfgoed vanwege hun historische en culturele waarde.
Vergelijkbare termen
Klokkentoren