Belastingfactor
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een belastingfactor is een partiële factor die wordt gebruikt in de constructieleer om de onzekerheid in de grootte van een belasting in rekening te brengen en een rekenwaarde voor de belasting te bepalen.
Omschrijving
Belastingfactoren zijn cruciale componenten in het ontwerpproces van bouwconstructies volgens normen zoals de Eurocodes. Ze worden toegepast op de karakteristieke of representatieve waarden van belastingen (zoals permanente, variabele, of bijzondere belastingen) om rekenwaarden te verkrijgen. Deze rekenwaarden worden vervolgens gebruikt in constructieberekeningen om te toetsen of een constructie voldoende veilig is in verschillende grenstoestanden, zoals de uiterste grenstoestand (sterkte en stabiliteit) en de bruikbaarheidsgrenstoestand (normaal gebruik). De hoogte van de belastingfactor hangt af van onder meer het gewenste veiligheidsniveau, de verwachte afwijking in de aangenomen belasting en de gevolgklasse van het bouwwerk. Door belastingfactoren te hanteren, wordt een veiligheidsmarge ingebouwd om de kans op falen van de constructie te minimaliseren.
Toepassing in normen
In de Eurocodes, de Europese normen voor constructief ontwerp, worden belastingfactoren uitgebreid toegepast. De specifieke waarden van belastingfactoren zijn vastgelegd in de normen zelf en de Nationale Bijlagen daarop, en kunnen variëren afhankelijk van het type belasting en de relevante belastingcombinaties. Zo gelden in Nederland volgens de Nationale Bijlage bij NEN-EN 1990 verschillende factoren voor permanente en variabele belastingen, en kunnen deze mede afhangen van de gevolgklasse van het bouwwerk. Ook voor specifieke situaties, zoals dynamische effecten bij kraanbelasting of belastingen tijdens de uitvoeringsfase, worden passende belastingfactoren gebruikt.
Gebruikte bronnen: