Beaux-Arts
Definitie
Beaux-Arts is een architectuurstijl die ontstond aan de École des Beaux-Arts in Parijs en wordt gekenmerkt door symmetrie, klassieke details en monumentale ontwerpen.
Omschrijving
De Beaux-Arts-stijl, ontstaan in de 19e eeuw, combineert elementen uit de Renaissance, Barok en Klassieke Oudheid. Het wordt gekenmerkt door symmetrische gevels, uitgebreide ornamentatie, kolossale zuilen, sculpturen en rijke materialen zoals marmer en brons. Deze stijl werd vooral toegepast in openbare gebouwen, musea, theaters en stations, waarbij grandeur en esthetiek centraal stonden.In de praktijk werd Beaux-Arts vaak gebruikt voor prestigieuze projecten, zoals het Grand Palais in Parijs en het New York Public Library-gebouw. De stijl benadrukt harmonie en balans, met aandacht voor zowel exterieur als interieur. Onderhoud van Beaux-Arts-gebouwen is vaak complex vanwege de gedetailleerde ornamenten en het gebruik van kostbare materialen.Een uitdaging bij deze stijl is het behoud van historische integriteit bij renovaties, waarbij moderne technieken en materialen moeten worden geïntegreerd zonder de oorspronkelijke esthetiek aan te tasten.
Vergelijkbare termen
Neoclassicisme