Barokke architectuur


Definitie

Barokke architectuur is een stijlperiode vanaf de late 16e eeuw tot in de 18e eeuw, gekenmerkt door dramatische en grootschalige elementen, zoals overdaad aan ornamenten, gebogen vormen, rijke versieringen, en het gebruik van licht en schaduw om diepte en contrast te creëren.

Omschrijving

Barokke architectuur is herkenbaar aan de weelderige en dynamische ontwerpen, waarbij staatkundige en kerkelijke gebouwen vaak als pronkstukken werden gebouwd om te imponeren en indruk te maken. Typerend zijn onder andere de grote koepels, zuilen, balustrades, engelenbeelden en marmeren elementen. Barokke architectuur heeft invloed gehad op kunst, muziek en literatuur, en wordt gezien als een belangrijke periode in de Europese architectuurgeschiedenis.