Barokarchitectuur

---

Definitie

Barokarchitectuur is een bouwstijl die floreerde in Europa van de late 16e tot de late 18e eeuw, gekenmerkt door grandeur, monumentale en dramatische vormen, uitbundige decoratie, en een nadruk op beweging en contrasten. Het omvatte onder andere prominente elementen zoals koepels, pilasters, en gebeeldhouwde ornamenten.

Omschrijving

Barokarchitectuur wordt gekenmerkt door extravagantie en dramatiek, waarbij de architectonische elementen vaak werden gebruikt om de macht en rijkdom van de opdrachtgever te tonen. De stijl maakte gebruik van symmetrie, beweging, en dynamiek, met veel aandacht voor detail en sculpturale decoraties. Het was populair in kerken, paleizen en monumentale gebouwen in heel Europa en had invloed op latere architecturale stromingen. Onderhoud van barokarchitectuur vereist vaak gespecialiseerde restauratietechnieken vanwege de complexe ornamenten en structurele elementen.