Archeomagnetisme
Definitie
Archeomagnetisme is een wetenschappelijke methode die het magnetisch veld van de aarde in het verleden bestudeert aan de hand van magnetische sporen in archeologische materialen, zoals bakstenen, keramiek of verbrande grond.
Omschrijving
Archeomagnetisme maakt gebruik van het feit dat bepaalde materialen, zoals klei of ijzerhoudende mineralen, bij verhitting boven een kritische temperatuur (het Curiepunt) het aardmagnetisch veld op dat moment vastleggen. Dit fenomeen wordt thermoremanente magnetisatie genoemd. Bij afkoeling behouden deze materialen de richting en sterkte van het magnetisch veld, wat wetenschappers in staat stelt om historische veranderingen in het aardmagnetisch veld te reconstrueren.De methode wordt vaak toegepast in de archeologie om de ouderdom van verbrande structuren, zoals ovens, haarden of bakstenen muren, te dateren. Door de gemeten magnetische oriëntatie te vergelijken met bekende historische gegevens over het aardmagnetisch veld, kan een nauwkeurige datering worden verkregen.Een belangrijk voordeel van archeomagnetisme is dat het niet-destructief is en kan worden gebruikt op materialen die al eeuwenlang bewaard zijn gebleven. Het wordt vaak gecombineerd met andere dateringsmethoden, zoals C14-datering, om de nauwkeurigheid te vergroten.Toch zijn er uitdagingen, zoals de noodzaak van gedetailleerde kalibratiegegevens en de beperking dat alleen verbrande materialen geschikt zijn voor analyse. Bovendien kan lokale verstoring van het magnetisch veld, bijvoorbeeld door moderne metalen objecten, de resultaten beïnvloeden.