Arbeidsfactor
Definitie
De arbeidsfactor, ook bekend als het vermogensfactor, is de verhouding tussen het werkelijke elektrische vermogen (in watt) dat wordt gebruikt door een elektrisch apparaat en het schijnbare vermogen (in volt-ampère) dat wordt gevraagd. Het geeft aan hoe effectief elektriciteit wordt gebruikt en kan variëren per soort apparatuur en belasting.
Omschrijving
De arbeidsfactor is een belangrijke factor bij het beoordelen van de efficiëntie van elektrische apparaten en installaties. Een arbeidsfactor van 1,0 duidt op een ideale situatie waarbij het werkelijke vermogen gelijk is aan het schijnbare vermogen en er geen sprake is van blindvermogen. Dit betekent dat de elektriciteit efficiënt wordt benut. Bij een lagere arbeidsfactor is er sprake van meer blindvermogen, wat resulteert in een minder efficiënte energieoverdracht en hogere energiekosten. Apparaten zoals motoren en transformatoren hebben vaak een arbeidsfactor lager dan 1,0, wat kan leiden tot extra kosten en vermogensverlies in het elektriciteitsnetwerk. Het verbeteren van de arbeidsfactor kan worden bereikt door het gebruik van power factor correction units of het optimaliseren van de belastingen binnen het elektrische systeem.