Aquatecture
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Aquatecture is een benadering binnen architectuur en stedenbouw die zich richt op het ontwerpen van gebouwen en structuren die inspelen op de relatie met water, vaak met het oog op duurzaamheid en adaptatie aan waterrijke omstandigheden of klimaatverandering, zoals overstromingen en stijgende zeeniveaus.
Omschrijving
Aquatecture omvat diverse ontwerpstrategieën en technieken die integratie met water als een essentieel element zien. Dit kan variëren van het ontwerpen van gebouwen die bestand zijn tegen overstromingen (waterbestendig of verhoogd) tot constructies die drijven of amfibisch zijn. Naast structurele aanpassingen kan aquatecture ook gericht zijn op het oogsten en hergebruiken van water, zoals regenwater.
Het doel is niet alleen het beschermen tegen de impact van water, maar ook het benutten van water als een hulpbron en het creëren van leefomgevingen die harmonieus met water interageren. Dit wordt steeds relevanter door klimaatverandering en verstedelijking in waterrijke gebieden.
Toepassingen en Technieken
Mogelijke toepassingen van aquatecture omvatten drijvende gebouwen, zoals woonboten en hotels, maar ook gebouwen op palen of verhoogde constructies in overstromingsgevoelige gebieden. Een andere benadering is het ontwerpen van waterbestendige gebouwen. Daarnaast kan aquatecture zich richten op systemen voor waterbeheer binnen het gebouwontwerp, zoals het opvangen en hergebruiken van regenwater.
Gebruikte bronnen: