Antieke tempel
Definitie
Een antieke tempel is een gebouw dat in de oudheid werd gebruikt voor religieuze verering en ceremonies. Het is meestal opgedragen aan een godheid of meerdere goden en wordt gekenmerkt door zijn symmetrische en monumentale architectonische stijl.
Omschrijving
Antieke tempels waren centrale elementen in de oude samenlevingen en vertegenwoordigden de verbinding tussen de mensheid en het goddelijke. Ze werden vaak gebouwd op verhoogde platforms en hadden kenmerkende zuilen, entablementen en frontons. Materialen zoals marmer, kalksteen en hout werden veel gebruikt bij de bouw ervan. Deze tempels dienden als locaties voor rituelen, offerandes en bijeenkomsten van gelovigen. Voorbeelden zijn onder andere de Griekse Parthenon en de Romeinse Pantheon.