Anti-wrijvingsfolie
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een dunne folie, vaak gemaakt van kunststoffen zoals PTFE, die wordt toegepast tussen bouwdelen om wrijving te verminderen en gecontroleerde beweging mogelijk te maken.
Omschrijving
Anti-wrijvingsfolie wordt in de bouw gebruikt om horizontale bewegingen, veroorzaakt door bijvoorbeeld krimp, uitzetting of zetting, tussen verschillende constructiedelen op te vangen. Door de lage wrijvingscoëfficiënt van materialen zoals PTFE (Teflon®), ook wel een fluorpolymeer genoemd, kan verschuiving plaatsvinden zonder dat er schade ontstaat aan de aangrenzende materialen. Dit type folie is bestand tegen diverse chemicaliën en weersinvloeden. Het draagt bij aan een langere levensduur van de constructie doordat schadelijke wrijving wordt geminimaliseerd. Anti-wrijvingsfolie wordt onder andere toegepast bij opleggingen van bruggen en gebouwen om bewegingen tussen de bovenbouw en de ondersteuning toe te staan.
Materialen
Veelgebruikte materialen voor anti-wrijvingsfolie in de bouw zijn kunststoffen met een lage wrijvingscoëfficiënt. Polytetrafluorethyleen (PTFE), bekend onder de merknaam Teflon®, is een veelgebruikt fluorpolymeer. PTFE is chemisch inert, bestand tegen hoge temperaturen en heeft uitstekende antikleefeigenschappen. Naast zuiver PTFE worden ook varianten met toevoegingen zoals glasvezel of brons gebruikt om de mechanische eigenschappen te verbeteren.
Toepassing bij opleggingen
Bij opleggingen, die de verbinding vormen tussen een constructie en de ondersteuning, is het essentieel dat bewegingen gecontroleerd kunnen plaatsvinden. Anti-wrijvingsfolie wordt hier toegepast om de wrijving tussen de oplegging en de constructie te minimaliseren, waardoor horizontale verschuivingen door temperatuurschommelingen, krimp of kruip mogelijk zijn. Dit voorkomt overmatige spanningen en schade aan zowel de constructie als de oplegging.
Gebruikte bronnen: