Ampere

---

Definitie

De ampere (A) is de eenheid van elektrische stroomsterkte, gedefinieerd als de constante stroom die, wanneer deze door twee parallelle geleiders van oneindige lengte en verwaarloosbare doorsnede wordt gestuurd, een kracht van 2 × 10⁻⁷ newton per meter lengte tussen deze geleiders veroorzaakt.

Omschrijving

De ampere is een fundamentele eenheid in het Internationale Stelsel van Eenheden (SI) en wordt gebruikt om de hoeveelheid elektrische lading die per tijdseenheid door een geleider stroomt, te meten. Het is genoemd naar de Franse natuurkundige André-Marie Ampère, die baanbrekend werk verrichtte op het gebied van elektromagnetisme.In de praktijk wordt de ampere gebruikt om de capaciteit van elektrische installaties, zoals zekeringen, kabels en apparaten, te specificeren. Bijvoorbeeld, een huishoudelijke stroomkring is vaak beveiligd met een 16A zekering, wat betekent dat de stroomsterkte niet hoger mag zijn dan 16 ampere om overbelasting te voorkomen.Onderhoud en duurzaamheidsaspecten zijn belangrijk bij het ontwerpen van elektrische systemen, omdat overbelasting kan leiden tot warmteontwikkeling, brandgevaar en schade aan apparatuur. Problemen zoals kortsluiting of oververhitting kunnen ontstaan als de stroomsterkte de maximale waarde overschrijdt.