Afronding
Definitie
Een afronding is een bouwkundige techniek waarbij scherpe randen of hoeken van materialen of constructies worden afgevlakt of rondgemaakt, vaak om esthetische, veiligheids- of functionele redenen.
Omschrijving
Afrondingen worden toegepast om scherpe randen van materialen zoals beton, hout, metaal of kunststof te verzachten. Dit kan zowel tijdens de productie als bij de afwerking van bouwdelen gebeuren. Afrondingen hebben verschillende doelen:
Esthetiek
Ze zorgen voor een vloeiende en visueel aantrekkelijke overgang tussen materialen of oppervlakken.
Veiligheid
Scherpe randen kunnen gevaarlijk zijn, vooral in openbare ruimtes of bij kindvriendelijke ontwerpen. Afrondingen minimaliseren het risico op verwondingen.
Functionaliteit
In sommige gevallen verbetert een afronding de duurzaamheid van een constructie, bijvoorbeeld door het verminderen van slijtage aan hoeken of het voorkomen van scheuren.Afrondingen kunnen worden uitgevoerd met behulp van gereedschappen zoals schuurmachines, vijlen of speciale afrondingsmessen. Bij beton wordt vaak gebruikgemaakt van afrondingsprofielen of mallen tijdens het storten. In houtbewerking worden afrondingen vaak handmatig of machinaal aangebracht met behulp van frezen of schuurpapier.Onderhoud van afrondingen is afhankelijk van het materiaal. Bij metalen afrondingen kan corrosie een uitdaging zijn, terwijl houten afrondingen regelmatig moeten worden geschuurd en behandeld om slijtage tegen te gaan.Voorbeelden van toepassingen zijn afgeronde traptreden, afgeronde hoeken van meubels, of afrondingen in betonnen vloerranden om beschadiging van vloerbedekking te voorkomen.
Vergelijkbare termen
Afkanten