Abacus
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een abacus is een vlakke dekplaat, meestal van steen, die bovenop het kapiteel van een zuil is geplaatst.
Omschrijving
De abacus is een essentieel onderdeel van klassieke zuilenorden. De belangrijkste functie van de abacus is om een groter draagvlak te creëren voor de bovenliggende constructie, zoals een architraaf of een boog, en zo de krachten gelijkmatig over te brengen op de zuil. De vorm en afwerking van de abacus variëren per architectuurstijl. In de Dorische en Toscaanse orde is de abacus doorgaans vierkant en zonder versiering. In andere stijlen kan de abacus afgerond zijn of, zoals in de Korinthische orde, concave zijden en afgeschuinde hoeken hebben, waarbij de voluten van het kapiteel schuin onder de hoeken samenkomen. In de Gotische architectuur kunnen abaci verschillende vormen aannemen, zoals vierkant, cirkelvormig of achthoekig, soms zelfs een platte schijf. De vorm van de Gotische abacus wordt vaak beïnvloed door de vorm van het gewelf dat vanuit de zuil ontspringt; in dat geval wordt het een impostblok genoemd.
Vergelijkbare termen
Kapiteel
Gebruikte bronnen: