Aarding
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Aarding is een elektrische verbinding van een installatie met de algemene massa van de aarde, bedoeld om elektrische veiligheid te waarborgen door bij fouten stroom veilig af te voeren.
Omschrijving
Aarding is een cruciaal onderdeel van elektrische installaties in gebouwen en constructies. Het systeem zorgt ervoor dat bij defecten, zoals een aardfout waarbij een actieve geleider metalen behuizing raakt, de foutstroom via de aarding de grond in wordt geleid. Dit voorkomt dat personen of dieren onder spanning komen te staan bij aanraking. Het minimaliseert daarmee elektrocutiegevaar en brandrisico's. De aardingsvoorziening kan bestaan uit bijvoorbeeld een aardingslus in de fundering van een nieuwbouw of aardingspennen bij bestaande bouw.
Functie van Aarding
De hoofdfunctie van aarding is het voorkomen van gevaarlijke situaties bij elektrische storingen. Bij een teveel aan elektriciteit, bijvoorbeeld door stroomverlies, leidt de aarding deze stroom weg van elektrische toestellen naar de aarde. Hierdoor zal bij aanraking van het toestel de stroom niet door het lichaam gaan, maar via de aarding worden afgevoerd. Dit leidt tot het doorsmelten van een zekering, het uitschakelen van een installatieautomaat of het aanspreken van een aardlekschakelaar, waardoor de stroomkring wordt onderbroken en schade wordt voorkomen.
Aarding versus Vereffening
Hoewel in de praktijk vaak over aarding wordt gesproken, is er een onderscheid met vereffening. Aarding voert elektrische spanning af naar de aarde, bijvoorbeeld bij blikseminslag of een defect. Vereffening daarentegen verbindt metalen en geleidende delen binnen een installatie om potentiaalverschillen te voorkomen. Beide technieken zijn noodzakelijk voor een veilige elektrische installatie.
Vergelijkbare termen
Bliksemafleider
Gebruikte bronnen: