Aaneengesloten Bebouwing

---

Definitie

Aaneengesloten bebouwing verwijst naar een stedelijke structuur waarbij verschillende gebouwen direct aan elkaar grenzen zonder onderbrekingen van open ruimtes zoals straten of pleinen tussen de gebouwen.

Omschrijving

Aaneengesloten bebouwing is een kenmerk van stedelijke gebieden waar de verschillende panden samen één aaneengesloten geheel vormen. Deze vorm van bebouwing is typerend voor historische stadscentra in Europa, waar smalle straten en pleinen omringd zijn door aaneengesloten huizenblokken. Dit type bebouwing zorgt voor een compacte en efficiënte benutting van de beschikbare ruimte en draagt bij aan een levendige stedelijke omgeving. Het kan echter uitdagingen met zich meebrengen, zoals beperkte daglichttoetreding en ventilatie voor binnenruimtes, en maakt het soms moeilijker om gebouwen te renoveren of te isoleren vanwege gedeelde muren.